vijvertuin de blok

Aan deze pagina wordt gewerkt.

Het ontstaan

 

Eind 1978 hebben wij het pand met het achterliggende terrein aan de Hulsdonksestraat 35 te Roosendaal gekocht.
 

 

Na de sloop van de gebouwen hadden we deze puinhoop over.
 

 

In een noodopvang heb ik een deel van mijn waterplantenverzameling opgeslagen.

 

Nadat alles afgevoerd is houden we deze twee gaten over.

Het voorste voor een toekomstig zwembad en het achterste voor de eerste vijver.

 

Mijn waterplanten doen het ondertussen prima.

 

De tuin wordt van lieverlee ontgonnen en aangeplant met van alles wat ik in mijn sloopwerk tegenkom.

 

De uitgegraven vijverput wordt bekleed met een dikke laag puin, die stevig aangestampt wordt.

 

Een schaalvormige betonnen vijver moet direct na het storten gevuld worden met water zodat hij zich kan zetten naar de ondergrond. Hij wordt zodoende tijdens het uitharden gelijkmatig belast (2 maanden).

Om van de nood een deugd te maken gebruiken we de vijver als zwembad. Het water mag er pas uit als de beton voldoende is uitgehard.

 

Ondertussen zijn er grasmatten gelegd en heb ik rondom op de vijverput een rand van ijsselsteentjes gemetseld.

Heel mooi, maar zoals zal blijken, veel te zacht en niet vorstbestendig.

 

Zelf vind ik een plons in het water ook wel lekker.

 

In het najaar, het is ondertussen 1982, is de vijver leeg en zijn er stenen bakken in gemetseld.

 

De bakken worden aangeplant en afgedekt met zware keien, want er moeten grote vissen in komen.

 

In de winter wordt de vijver bezocht door een koppel wilde eenden. De reiger is nep. 

De waterval is inmiddels gemetseld.

 

Het idee van een kunstmatig systeem blijkt niet te werken.

Met ongeveer 50 goudvissen en 4 boerenkarpers van 80 cm elk wordt het water niet helderder dan zo, ondanks het mechanisch filter.

 

Afscheid van de grote vissen, die worden per kruiwagen naar de watermolenbeek afgevoerd.

 

De vijver is opnieuw ingericht, het filter is weg, de waterval draait alleen voor de lol en het water knapt zienderogen op.

 

De vijverpartij is in de loop der jaren steeds verder uitgebreid en functioneert al ruim 35 jaar glashelder en zonder filter, met alleen een kleine circulatiepomp en een natuurlijk evenwicht.